พระเศรษฐีนวโกฏิ เนื้อสัมฤทธิ์รมดำ รุ่นเพิ่มทรัพย์เพิ่มสุข หลวงปู่หงษ์ พรหมปัญโญ วัดเพชรบุรี 2553

พระเศรษฐีนวโกฏิ เนื้อสัมฤทธิ์รมดำ รุ่นเพิ่มทรัพย์เพิ่มสุข หลวงปู่หงษ์ พรหมปัญโญ วัดเพชรบุรี 2553

วัตถุมงคล เสาร์ ๕ รุ่น " เพิ่มทรัพย์ เพิ่มสุข " นี้ ได้จัดสร้างขึ้นเนื่อง ในวาระปีนี้หลวงปู่หงษ์ พรหมปัญโญ มีอายุครบ92 ปีในวันที่ 28 กุมภาพันธ์ 2553

สุดยอดวัตถุมงคลเครื่องรางของขลัง เมตตามหานิยม โชคลาภ แคล้วคลาด ค้าขาย อยู่ยงคงกระพัน

วัตถุมงคลเสาร์ห้า รุ่น เพิ่มทรัพย์ เพิ่มสุข ได้ฤกษ์พิธีมหาพุทธาอธิษฐานจิตปลุกเสก ประจุพระคาถาและประจุธาตุทั้ง 4 คือ ดิน น้ำ ลม ไฟ เข้าสู่วัตถุมงคล ในวันเสาร์ที่ 20 มีนาคม 2553 ซึ่งตรงกับวันขึ้น 5 ค่ำ เดือน 5 ตามตำราว่าเป็นวันแข็ง วันแรง วันมงคล จึงค่อนข้างยากหนึ่งปีจะมีเสาร์ห้าตรงตามตำราที่ใช้ปลุกเสกวัตถุมงคลหรือทำพิธีกรรมศักดิ์สิทธิ์ไม่กี่ครั้งในแต่ละปี เพื่อความสมบูรณ์ตามประเพณีและความศักดิ์สิทธิ์ เข้มขลัง ถูกต้อง

เศรษฐีนวโกฏิ มี 9 หน้านำพาผู้ศรัทธาสู่ความสำเร็จ เชื่อถือกันแต่โบราณว่าใครบูชาจะกินดีอยู่สบายกลายเป็นเศรษฐีเป็นสิริมงคลแก่ตน ทำมาค้าขึ้น ประสบผลสำเร็จ มีโชคไม่ขาด และอยู่เย็นเป็นสุข

พระเศรษฐีนวโกฏิเชื่อว่ามีคุณทางโชคลาภ สิริมงคลไปตามคติความเชื่อที่ว่าพระเศรษฐีนวโกฏิเป็นรูปเคารพแทนมหาเศรษฐีทั้ง 9 ท่านในสมัยพุทธกาล ท่านเหล่านี้เป็นผู้สร้างคุณประโยชน์อเนกอนันต์ให้แก่ พระพุทธศาสนามีความมั่งคั่งในโภคทรัพย์อยู่ในระดับเดียวกับกษัตริย์ ทั้งยังเป็นสัมมาทิฏฐิ และยังเป็นพุทธอุปฐากองค์พระสัมมาสัมพุทธเจ้า ซึ่งพระองค์ทรงยกย่องว่า ท่านเหล่านี้เป็นผู้เลิศในการทำทาน และเป็นยอดของมหาเศรษฐีทั้งปวง เศรษฐีทั้ง ๙ นี้ ได้แก่

๑.ท่านธนัญชัยเศรษฐี

๒.ท่านสุมะนะเศรษฐี

๓.ท่านชะฏิละเศรษฐี

๔. ท่านอนาถปิณฑิกเศรษฐี

๕.ท่านเมณฑะกะเศรษฐี

๖.ท่านโชติกะเศรษฐี

๗.ท่านสุมังคะละเศรษฐี

๘.ท่านวิสาขามหาอุบาสิกา

๙.พระเจ้ามันธาตุราช

ผู้รู้ได้ถือเอาคตินี้มาสร้างเป็นพระนวโกฏิให้มีพระพักตร์ทั้งหมด 9 พระพักตร์ แทนใบหน้าของนวเศรษฐีทั้งเก้าในสมัยพุทธกาล เชื่อว่ามีคุณทางโชคลาภ อำนวยลาภสักการะ และความร่มเย็นเป็นสุขแก่ผู้เลื่อมใสบูชา เป็นที่สุดแห่งพุทธคุณด้านมหาเศรษฐี ร่ำรวยมั่งมีทรัพย์ ถ้าผู้ใดได้กราบบูชาพระเศรษฐีนวโกฏิแล้ว จักเป็นผู้มีอำนาจบารมี ยังผลให้เป็นผู้ที่เจริญในโภคทรัพย์ เงินทอง การงานต่างๆ สิ่งที่พึงปรารถนาพึงสำเร็จก้าวหน้ามั่นคง และมั่งมีตลอดกาล จนในที่สุดเจริญขึ้นเป็นมหาเศรษฐีทรัพย์สมบัติมากมาย ประสบแต่โชคลาภ ปกปักรักษาให้บ้านเรือนร่มเย็นเป็นสุข และเจริญด้วย อายุ วรรณะ สุขะ พละ ปฏิภาณ ธนสารสมบัติทุกภพ ทุกชาติไป

คาถาบูชาพระมหาเศรษฐีนวโกฏิ

เจ้าประคุณ พระอุบาลี

คุณูปรมาจารย์ (จันทร์ สิริจันโท)

ตั้งนะโม 3 จบ

มาขะโย มาวะโย มัยหัง มาจะโกจิ อุปัททะโว

ธัญญะ ธารานิ ปะวัสสันตุ ธนัญชัย ยัสสะ ยะถาคะเร

สุวัณณานิ หิรัญญาจะ สัพพะโภคา จะ รัตตะนา

ปะวัสสันตุ เม เอวังคะเร สุมะนะ ชะฎิสัสสะ จะ

อะนาถะบิณฑิกะ เมทะ กัสสะ โชติกะ สุมังคะ สัสสะ จะ

มัณฑาตุ เวสสันตะ รัสสะ ปะวัสสันติ ยะถาคะเร

เอเตนะ สัจจะ วัชเชนะ สัพพะ สิทธิ ภะวัน ตุ เม

.........................................

ประวัติของครูบาอาจารย์ ผู้มีปัญญาดุจพรหม " หลวงปู่หงษ์ พรหมปัญโญ "

หากจะกล่าวถึงเกจิอาจารย์ในโซนอีสานใต้ แน่นอนว่า ส่วนใหญ่จะเป็นพ่อแม่ครูบาอาจารย์ในสายบุญฤทธิ์ หรือ สายพระกรรมฐาน แต่หากจะพูดถึงสายอิทธิฤทธิ์ หรือสายพระที่มีวิชาอาคม ชื่อของ หลวงปู่หงษ์ พรหมปัญโญ แห่ง สุสานทุ่งมน เมืองสุรินทร์ ย่อมเป็นหนึ่งในนามเกจิที่หลายคนรู้จัก ช่องทางการเผยแพร่ตามโซเชียลมีเรื่องราวของท่านจำนวนไม่น้อย ยอดวิวการดู การฟัง ก็ไม่ใช่ย่อย จึงทำให้น่าศึกษาประวัติของท่านว่า มีที่ไปที่มาอย่างไร

“หลวงปู่หงษ์ พรหมปัญโญ” เดิมนามว่า สุวรรณหงษ์ จะมัวดี เกิดเมื่อวันที่ 5 มีนาคม พ.ศ. 2460 ที่บ้านทุ่งมน จบการศึกษาในระดับชั้นประถมศึกษาปีที่ 4 ที่โรงเรียนวัดอุทุมพร บ้านทุ่งมน ในตำบลเพชรบุรี อำเภอปราสาท จังหวัดสุรินทร์ เมื่ออายุได้ 18 ปี มารดารขอร้องให้บวชเณรเป็นระยะเวลา 7 วัน เด็กชายสุวรรณหงษ์จึงตัดสินใจบวชเป็นสามเณรด้วยความกตัญญูกตเวทีที่มีต่อมารดาโดยไม่บ่ายเบี่ยง และเมื่อเวลาครบ 7 วันเด็กชายสุวรรณหงษ์กลับรู้สึกเลื่อมใสในร่มกาสาวพัสตร์ในพระพุทธศาสนาจึงไม่ได้ทำการสึกจากเณร และได้อุปสมบทเป็นพระภิกษุเมื่อครบอายุเกณฑ์ 20 ปี ณ วัดเพชรบุรี ตำบลทุ่งมน อำเภอปราสาท จังหวัดสุรินทร์

โดยมีพระอาจารย์แป้นเป็นพระอุปัชฌาย์ ได้รับฉายาว่า”พรหมปัญโญ” แปลว่า “ผู้มีปัญญาดุจพรหม” ในการนี้ การศึกษาพระปริยัติธรรม เป็นความภาคภูมิใจที่หลวงปู่หงส์ได้มีโอกาสศึกษาเล่าเรียน และยังได้มีความอุตสาหะในการแสวงหาความรู้จากครูบาอาจารย์มากมาย และด้วยความมีวิริยะอุตสาหะนี่เอง หลวงปู่หงส์ได้จดจำภาษาบาลีอย่างแม่นยำจนกระทั่งสามารถสอบนักธรรมชั้นตรีได้ในปี พ.ศ. 2482 และต่อมาในปีพ.ศ. 2483 ได้เข้าศึกษาต่อที่โรงเรียนผู้ใหญ่เพิ่มเติมจนสอบได้ระดับปลายภาคจากวัดศรีลำยอง ตำบลสมุด อำเภอประสาท ต่อมาเมื่อบวชครบ 3 พรรษา

ประวัติของครูบาอาจารย์ ผู้มีปัญญาดุจพรหม " หลวงปู่หงษ์ พรหมปัญโญ "

ข้อมูลประวัติ ของครูบาอาจารย์รุ่นเก่าที่น่าสนใจ หลวงปู่หงษ์ พรหมปัญโญ แห่งสุสานทุ่งมน เมืองสุรินทร์ และตำนานกันกระสุนช่วยชาวบ้าน

หากจะกล่าวถึงเกจิอาจารย์ในโซนอีสานใต้ แน่นอนว่า ส่วนใหญ่จะเป็นพ่อแม่ครูบาอาจารย์ในสายบุญฤทธิ์ หรือ สายพระกรรมฐาน แต่หากจะพูดถึงสายอิทธิฤทธิ์ หรือสายพระที่มีวิชาอาคม ชื่อของ หลวงปู่หงษ์ พรหมปัญโญ แห่ง สุสานทุ่งมน เมืองสุรินทร์ ย่อมเป็นหนึ่งในนามเกจิที่หลายคนรู้จัก ช่องทางการเผยแพร่ตามโซเชียลมีเรื่องราวของท่านจำนวนไม่น้อย ยอดวิวการดู การฟัง ก็ไม่ใช่ย่อย จึงทำให้น่าศึกษาประวัติของท่านว่า มีที่ไปที่มาอย่างไร

“หลวงปู่หงษ์ พรหมปัญโญ” เดิมนามว่า สุวรรณหงษ์ จะมัวดี เกิดเมื่อวันที่ 5 มีนาคม พ.ศ. 2460 ที่บ้านทุ่งมน จบการศึกษาในระดับชั้นประถมศึกษาปีที่ 4 ที่โรงเรียนวัดอุทุมพร บ้านทุ่งมน ในตำบลเพชรบุรี อำเภอปราสาท จังหวัดสุรินทร์ เมื่ออายุได้ 18 ปี มารดารขอร้องให้บวชเณรเป็นระยะเวลา 7 วัน เด็กชายสุวรรณหงษ์จึงตัดสินใจบวชเป็นสามเณรด้วยความกตัญญูกตเวทีที่มีต่อมารดาโดยไม่บ่ายเบี่ยง และเมื่อเวลาครบ 7 วันเด็กชายสุวรรณหงษ์กลับรู้สึกเลื่อมใสในร่มกาสาวพัสตร์ในพระพุทธศาสนาจึงไม่ได้ทำการสึกจากเณร และได้อุปสมบทเป็นพระภิกษุเมื่อครบอายุเกณฑ์ 20 ปี ณ วัดเพชรบุรี ตำบลทุ่งมน อำเภอปราสาท จังหวัดสุรินทร์

โดยมีพระอาจารย์แป้นเป็นพระอุปัชฌาย์ ได้รับฉายาว่า”พรหมปัญโญ” แปลว่า “ผู้มีปัญญาดุจพรหม” ในการนี้ การศึกษาพระปริยัติธรรม เป็นความภาคภูมิใจที่หลวงปู่หงส์ได้มีโอกาสศึกษาเล่าเรียน และยังได้มีความอุตสาหะในการแสวงหาความรู้จากครูบาอาจารย์มากมาย และด้วยความมีวิริยะอุตสาหะนี่เอง หลวงปู่หงส์ได้จดจำภาษาบาลีอย่างแม่นยำจนกระทั่งสามารถสอบนักธรรมชั้นตรีได้ในปี พ.ศ. 2482 และต่อมาในปีพ.ศ. 2483 ได้เข้าศึกษาต่อที่โรงเรียนผู้ใหญ่เพิ่มเติมจนสอบได้ระดับปลายภาคจากวัดศรีลำยอง ตำบลสมุด อำเภอประสาท ต่อมาเมื่อบวชครบ 3 พรรษา

ประวัติของครูบาอาจารย์ ผู้มีปัญญาดุจพรหม " หลวงปู่หงษ์ พรหมปัญโญ "

หลวงปู่หงษ์ จึงได้ออกจาริกถือธุดงควัตรตามแบบฉบับแห่งพระบรมครู พักอาศัยอยู่ตามโคนไม้ หาที่สงบสัปปายะ เจริญภาวนาที่ป่าช้าตั้งอต่ช่วงเช้าจนถึงค่ำ ฉันภัตราหารเพียงวันละมื้อก่อนที่จะเลือกเพียรหาในการแสวงหาความรู้สรรพศาสตร์มนตราจากครูบาอาจารย์ในเมืองขุขันธ์ จังหวัดศรีษะเกษ และได้จาริกธุดงค์ข้ามประเทศไปยังกรุงพนมเปญประเทศกัมพูชา

หลวงปู่หงษ์ได้ศึกษาเล่าเรียน วิชาเมตตามหานิยม กำบังภัยคุ้มครองแคล้วคลาดกันจากอาวุธปีน หอก ดาบ เขี้ยว งา และการป้องกันคุณไสย หุพิธีสีผึ้งและทำน้ำมนต์รดอาบแก้สิ่งไม่ดี อีกทั้งยังมีเรื่องราวของกลุ่มโจรในประเทศกัมพูชาที่มีวิชาอาคมแก่งกล้าออกปล้นสะดมจนทางการกัมพูชาต้องมาร้องขอให้หลวงปู่หงษ์ช่วยจับกุม จนกระทั่งกลุ่มโจรนี้กว่า 50 คนต่างก็ขอหลวงปู่หงษ์เป็นศิษยานุศิษย์ร่วมเดินรอยตามพระพุทธศาสนา อีกทั้งยังมีเรื่องราวที่เกิดขึ้นในสมัยสงครามโลกที่มีทั้งลูกระเบิด ลูกปืนใหญ่ตกใส่ในพื้นที่ที่หลวงปู่หงษ์อยู่กับชาวบ้านในหมู่บ้านกรูกลับไม่ระเบิด

จนทำให้ชาวบ้านเกิดความเลื่อมใสและศรัทธากันเป็นจำนวนมาก และยังมีเรื่องเล่าอีกมากมายภายหลังที่ท่านได้กลับมาจำวัดอยู่ที่“สุสานทุ่งมน” หรือ “วัดเพชรบุรี” ในตำบลทุ่งมน อำเภอปราสาท จังหวัดสุรินทร์ โดยต่อมาหลวงปู่หงษ์ ได้รับสมณศักดิ์ในปี พ.ศ. 2523 ได้รับพระราชทานเลื่อนสมณศักดิ์เป็นพระครูสัญญาบัตรชั้นตรี ในราชทินนามที่”พระครูประสาทพรหมคุณ” ต่อมา ในพ.ศ. 2535 ได้รับพระราชทานเลื่อนสมณศักดิ์เป็นพระครูสัญญาบัตรชั้นโท ในราชทินนามเดิม

หลวงปู่หงษ์ พรหมปัญโญ แห่งสุสานบ้านทุ่งมน (วัดเพชรบุรี) ต.ทุ่งมน อ.ปราสาท จ.สุรินทร์ ละสังขารด้วยโรคชรา เมื่อ วันที่ 5 มีนาคม พ.ศ.2557 สิริอายุได้ 97 ปี